El pequeño circo de la pobreza

Μια μελαγχολική πομπή παρελαύνει, από τα βάθη του πουθενά, με την ασταμάτητη επιθυμία να γίνει ορατός σε έναν κόσμο που συνηθίζει να αγνοεί. Βήμα προς βήμα, αποτύπωμα με αποτύπωμα, βαλίτσα με βαλίτσα. κουβαλώντας ό,τι έχουν. Το λίγο που δεν έχει αφαιρεθεί ακόμα. Σηματοδοτεί το πέρασμα ενός ανθρώπου με την επίγεια σφαίρα στους ώμους του, δεν είναι ο Άτλας. Είναι ένα από εκείνα τα πλάσματα που τα αρπακτικά έχουν φορτώσει με το βάρος ενός κόσμου χωρίς έλεος. Η πομπή μεγαλώνει στο πέρασμά της τρέφεται από όντα που νομίζουν ότι αυτό είναι το μέρος τους. Το κενό σηματοδοτεί το σημάδι του. Με τίποτα στα χέρια τους, χαμένοι, αποπροσανατολισμένοι, με σπασμένη αξιοπρέπεια.